ახალი მედია, მედია ტრანსფორმაცია

ახლმა  მედიამ  ხელი შეუწყო  ადამიანთა  შორისი  ურთიერთობების  გაღრმავებას  მთელი  მსოფლიო  მასშტაბით.  ინტერნეტმა  მისცა  საშუალება  ჩვეულებრივ  მოქალაქეებს  გამოხატონ  საკუთარი  ფიქრები  და  მოსაზრებები  ბლოგების,  ვებსაიტების, ვიდეოების   და  სხვა  მრავალი მომხმარებელზე  მორგებული  მედია  საშუალებით.

ავსტრიელი  პროფესორის  ტერი  ფლიუს  განაცხადით  ახალი  მედიის  ევოლუციის  შედეგად  მივიღებთ  გლობალიზაციას.  გლობალიზაცია  გულისხმობს   კომუნიკაციების  გავრცელებას  ეროვნული  საზღვრებს  მიღმა.  გლობალიზაცია  ამცირებს  მანძილს  ადამიანთა  შორის, მსოფლიო  მასშტაბით  ელექტრონლი  კომუნიკაციის  საშუალებით.  „მანძილის  სიკვდილი“  ასე  უწოდეს  ამ  მოვლენას  1998  წელს  Flew-ს  თანამშრომლებმა.  ახალი  მედია   სოციალური  ურთიერთობებისთვის  ფიზიკურ  მდებარეობას  ნაკლებად  მნიშვნელოვანს  ხდის.

მიუხედავად  ამისა  ცვლილებები  ახალი  მედიის  გარემოში  ქმნის  უხერხულობას  „საჯარო  სფეროს“  თვალსაზრისით,  „საჯარო  სფერო“  განისაზრვრება,  როგორც   პროცესი,  რომლის  გავლითაც   საჯარო  ურთიერთობები  ხდება  რესტრუქტურიზებული  და  ნაწილობრივ  დამოკიდებული  ეროვნულ  პოლიტიკასა  და  კულტურულ  ინსტიტუტებზე. გლობალიზაციის  ეს  ტენდენცია  არ  არის  მხოლოდ  გეოგრაფიული მდებარეობის  ექსპანსია,  იგი  ასევე  ცვლის  სახელმწიფოებსა  და  მედიათაშორის  ურთიერთობებს.

„ვირტუალური  საზოგადოებები  “  შეიქმნა  ონლაინ  სივრცეში  და  გადააბიჯა  გეოგრაფიულ  საზღვრებს, გააუქმა  სოციალური  შეზღუდვები.  ჰორვარდ  რენგოლსი (2000)  არწერს  გლობალიზებულ  საზოგადოებებს,  როგორც  თვითორგანიზებულ  საზოგადოებებს,  რომელიც  ასახავს  რეალურ  ცხოვრებას. ადამიანი  ვირტუალურ  ურთიერთობეში  იყენებს  სიტყვებს  საკთარი  ემოციების  გადმოსაცემად, გეგმავს  ინტელექტალურ  დისკურსებს,  მართავს  კომერციულსაქმიანობებს,  ქმნის  გეგმებს, ჭორაობს, მტრობს, უყვარს, ქმნის  ხელოვნების  ნიმუშებს  და  ამაოდაც  ბევრს  ლაყბობს.  ახალ  მედიას  აქვს  შესაძლებლობა  დააკავსიროს  მსგავსად  მოაზროვნე  ადამიანები  მსოფლიოს  ირგვლივ.

გლობალიზაციის  პროცესს  რათქმაუნდა  ახლავს  შემაფერხებელი  პროცესები.  ტექნოლოგიები  იმართება,  ტექნოლოგია  არის  კონსოლიდირებული,  გამოკვლეული  და  ხშირად  ტრანსფორმირებული  მომხმარებლის  მიერ,  რომელიც  შემდეგ  ხდება  მომავალი  მართვის  საშუალება.

ახალი  მედიის  გამოყენებას  მდიდარი  ისტორია  აქვს  სოციალური  მოძრაობების  მიმართულებითაც.  მისი  პირველი  ფართომასშტაბიანი  გამოყენება  მოხდა  მექსიკაში  1944  წელს  ზაპატისტას  ეროვნული  არმიის  მიერ. მას  შემდეგ  ახალ  მედიას  ხშირად   იყენებენ  სოციალური  მოძრაობები,  რათა  მოახდინონინფორმირება  და  ორგანიზება, გაზიარება  მოძრაობის  კულტრული  ღირებულებისა,  შექმნან  კუალიციები  და  სხვა.  რათქმაუნდა  არსებობენ  ადამიანები,  რომლებიც   სოციალურ  მოძრაობებში  ახალი  მედიის  როლს  სკეპტიკურად  უყურებენ.  ზოგი  მეცნიერი  ახალ  მედიას  მსგავსი  მასშტაბის   მქონე მოძრაობისათვის  დაბრკოლებადაც  კი  მიიჩნევს,  ისინი  სკეპტიკურად  უყურებენახალი  მედიის  დემოკრატიულად  და  სასარგებლოდ  გამოყენების  შესაძლებლობას.

ახალმა  მედიამ  ასევე  გამოყენება  ჰპოვა  ნაკლებად  რადიკალურ  მოძრაობებში, როგორიცაა  მაგალითად „free  Hugs  campaign“ამ  მაგალითიტ  შეგვიძლია  ვიმსჯელოთ  ახალი  მედიის  ეფექტურობაზე.  კამპანიამ  მოიპოვა  საზოგადოების  ყურადღება  და  გახდა  ფართომასშტაბიანი.  „The  ice bucket  challenge“არის  ამისი  ყველაზე  ახლო  მაგალითი.  ის  იქცა  უზარმაზარ  ტენდენციად  facebook-ის  გზით,  ამ ტენდენციამ   100  მილიონ  დოლარზე  მეტი  მოაგროვა  და  გამოიწვია  ქველმოქმედების  3 500  პროცენტით  ზრდა.

ახალი  მედია  ასევე  გახდა  გლობალური  საიდუმლო  სააგენტოების  მოხმარები  საგანი.  ადვილად  წვდომადი  ინფორმაციები  ხშირად  ხდება  ეროვნული  უსაფრთხოების  ინტერესის  საგანი.      ძირითადად  მათი  ინტერესი  facebook-ს  და  Twitter-ს  ეხება,  საიდანაც  ინდივიდები  უფასოდ  გადმოგვცემენ   პირად  ინფორმაციას,  რაც  საშუალებას  იძლევა  მათი  დოსიის  ავტომატურად  შექმნისა.